آبی غلیظ آسمانت را کجا جا گذاشته ای؟

نمیدانم باقی روان شناس ها راجع به کودک درون چه می گویند اما تعریفی که من از کودک درون دارم همان بخشی از تربیت است که در واقع دلبستگی نامیده میشود که تا دو سالگی در کودک شکل میگیرد و کودک با توجه به آن بخش از اضطراب یا اجتناب یا هر دو یا هیچ کدام به زندگی اش ادامه می دهد ولی آن بخش از شخصیت اگر درمان نشود در بچه می ماند تا ابد . 
کودک درون من که اضطرابی است . و خب اگر مینو نبود احتمالا این کودک درون چه کار ها که دستم نداده بود!!
اینکه باور کنم این روایت کنونی همان روایت قدیمی نیست که مامان قدرت مطلق باشد و راس مثلث بنشیند و تصمیم بگیرد مرا بگذارد یک گوشه ی مثلث و مل یا گوشه ی دیگری. و ما را مقایسه کند و ثمین کوچک ارزشی جز تایید شدن توسط دیگران و مقایسه شدن در زندگی اش شکل نگیرد .و این را بفهمم که الان اصلا مثلثی نیست که جایگاه مرا در دل میم به خطر بیندازد . حتی اگر مثلث باشد زور من بسیار بیشتر از مع است . حالا می خواهد میم در نظرات ی و معماری اش از مع پیروی کند . من بادی قوی باشم و کار آمد را از کار نآمد تشخیص دهم . 
شکستن مثلثی که23 سال با من بزرگ شده چقدر سخت است!!! 
خسته ام!! خیلی خسته ام!!

دلم میخواهد خودم را محکم بغل کنم و گریه کنم . چقدر سخت است باور این که در این دنیا تنهایی!
تا به حال خودم را در کفن تصور نکرده بودم . تا به حال تصور نکرده بودم ممکن است به غیر از این دنیا واقعا هیچ دنیای دیگری نباشد و من تنها در این دوره از زمان زندگی میکنم در همین دوران که درمان سرطان هنوز کشف نشده . در این دوران که هنوز مردم هنوز به زبان های مختلفی حرف می زنند . در این زمان که هنوز از تهران تا نیوزلند 24 ساعت راه است . و من دیگر قرار نیست سرعت بی انتها را ببینم . و هیچ کدام از هم نسلانم قرار نیست ببیند و این موضوع دل گرمم نمیکند . چون تنها به دنیا آمده ام و تنها می میرم!!